OVERLEGKRINGEN CIOOS
Visie en doelstellingen
CIOOS hecht er veel belang aan dat de afgestudeerde collega's logopedisten gespecialiseerd in stotteren praktijk voeren met hoge standaards voor kwaliteit op gebied van ethiek, deontologie, diagnostiek, behandeling en andere professioneel gerelateerde activiteiten. Overlegkringen organiseren laat toe dat collega's kwalitatieve gegevens uitwisselen, zich vormen, casi bespreken en aan peer review (of intervisie) doen.
Het overleg tussen CIOOS collega's is op vrijwillige basis begonnen in de provincie Antwerpen in februari 2011. Er bleek behoefte om samen te komen en inhoudelijke aspecten van diagnostiek en therapie uit te wisselen. Concreet wordt vooraf gekozen vakliteratuur besproken, komen vragen voor praktijkvoering aan bod en wordt een casus voorgesteld met een bijzondere probleemstelling. Vorming en peer-review zijn de hoofdzaak van het intercollegiaal overleg. Twee collega's hebben sinds 2011 op zich genomen om de kringen te organiseren, een agenda op te stellen, literatuur door te sturen, de praktische organisatie te realiseren.
CIOOS hecht er veel belang aan dat de afgestudeerde collega's logopedisten gespecialiseerd in stotteren praktijk voeren met hoge standaards voor kwaliteit op gebied van ethiek, deontologie, diagnostiek, behandeling en andere professioneel gerelateerde activiteiten. Overlegkringen organiseren laat toe dat collega's kwalitatieve gegevens uitwisselen, zich vormen, casi bespreken en aan peer review (of intervisie) doen.
Het overleg tussen CIOOS collega's is op vrijwillige basis begonnen in de provincie Antwerpen in februari 2011. Er bleek behoefte om samen te komen en inhoudelijke aspecten van diagnostiek en therapie uit te wisselen. Concreet wordt vooraf gekozen vakliteratuur besproken, komen vragen voor praktijkvoering aan bod en wordt een casus voorgesteld met een bijzondere probleemstelling. Vorming en peer-review zijn de hoofdzaak van het intercollegiaal overleg. Twee collega's hebben sinds 2011 op zich genomen om de kringen te organiseren, een agenda op te stellen, literatuur door te sturen, de praktische organisatie te realiseren.
Vorming
Vorming is een heel belangrijk aspect om de kwaliteit van de beroepsuitoefening hoog te houden. Dit kan bijvoorbeeld door het lezen en bespreken van vakliteratuur, het bijwonen van studiedagen, conferenties, presentaties van een gastspreker, het bespreken van rapporteren van klinische en wetenschappelijke studies zijn, het meewerken aan klinische studies en dergelijke. Belangrijk uitgangspunt is dat bij de beoordeling van inhoud richtlijnen worden gevolgd op gebied van evidence base practice en betreffende adequate onderzoeksmethodiek.
De onderwerpen hebben te maken met etiologie, epidemiologie, fenomenologie, diagnostiek en therapie over stotteren en co-morbide verschijnselen. Bij wijze van voorbeeld: vorming kan zich richten op diverse aspecten van de logopedie (bv. stotteren en articulatiestoornissen, stotteren en stem, stotteren en spraakverstaanbaarheid, stotteren en taal, stotteren en gehoor) en gedrag gerelateerd aan stotteren (bv. spreekvrees, sociale vaardigheden). Qua klinische toepassingen kunnen diverse aspecten van diagnostiek en diagnostische instrumenten bestudeerd en besproken worden, en zo ook therapie en therapie-onderdelen.
Vorming kan ook inhouden dat kennis wordt opgedaan uit studies over de setting, frequentie en duur van diagnostiek en behandelingen mogelijk kaderend in de zogenaamde economische aspecten van geneeskunde. Belangrijk is ook vorming op gebied van ethiek en deontologie. Het respecteren van ethische en deontologische richtlijnen bij het uitvoeren van praktijk is een vanzelfsprekend noodzakelijk basiselement van kwalitatieve beroepsuitoefening.
Intervisie en supervisie (peer review)
CIOOS realiseert de intervisie en supervisie met collega's logopedisten die de CIOOS specialisatie stotteren voeren in de klinische praktijk.
Intervisie is een vorm van deskundigheidsbevordering waarbij in casu therapeuten een beroep doen op collega's om mee te denken over persoon- en functiegebonden vraagstukken en knelpunten uit de eigen praktijk en werksituatie. Dit meedenken houdt een reflecterende methode in en een probleem oplossende methode. Bij intervisie gaat het niet louter om het aandragen van oplossingen, maar ook om het stimuleren van eigen analytisch en probleemoplossend vermogen over het aangebrachte probleem en hoe hierbij te handelen.
Supervisie geeft inzicht in het eigen functioneren, de eigen werkstijl op het werk, de klinische praktijk. Het is een vorm van leren waarbij door een supervisor wordt ingegaan op vragen die iemand heeft over zijn werk. De bedoeling is om zo iemand in staat te stellen haar of zijn mogelijkheden en kwaliteiten zo optimaal mogelijk in te zetten.
De organisatie, werkwijze, procedure en verloop van het intercollegiaal overleg dragen bij het vlot verloop van intervisie en supervisie en het inhoudelijk nut ervan.
Vorming is een heel belangrijk aspect om de kwaliteit van de beroepsuitoefening hoog te houden. Dit kan bijvoorbeeld door het lezen en bespreken van vakliteratuur, het bijwonen van studiedagen, conferenties, presentaties van een gastspreker, het bespreken van rapporteren van klinische en wetenschappelijke studies zijn, het meewerken aan klinische studies en dergelijke. Belangrijk uitgangspunt is dat bij de beoordeling van inhoud richtlijnen worden gevolgd op gebied van evidence base practice en betreffende adequate onderzoeksmethodiek.
De onderwerpen hebben te maken met etiologie, epidemiologie, fenomenologie, diagnostiek en therapie over stotteren en co-morbide verschijnselen. Bij wijze van voorbeeld: vorming kan zich richten op diverse aspecten van de logopedie (bv. stotteren en articulatiestoornissen, stotteren en stem, stotteren en spraakverstaanbaarheid, stotteren en taal, stotteren en gehoor) en gedrag gerelateerd aan stotteren (bv. spreekvrees, sociale vaardigheden). Qua klinische toepassingen kunnen diverse aspecten van diagnostiek en diagnostische instrumenten bestudeerd en besproken worden, en zo ook therapie en therapie-onderdelen.
Vorming kan ook inhouden dat kennis wordt opgedaan uit studies over de setting, frequentie en duur van diagnostiek en behandelingen mogelijk kaderend in de zogenaamde economische aspecten van geneeskunde. Belangrijk is ook vorming op gebied van ethiek en deontologie. Het respecteren van ethische en deontologische richtlijnen bij het uitvoeren van praktijk is een vanzelfsprekend noodzakelijk basiselement van kwalitatieve beroepsuitoefening.
Intervisie en supervisie (peer review)
CIOOS realiseert de intervisie en supervisie met collega's logopedisten die de CIOOS specialisatie stotteren voeren in de klinische praktijk.
Intervisie is een vorm van deskundigheidsbevordering waarbij in casu therapeuten een beroep doen op collega's om mee te denken over persoon- en functiegebonden vraagstukken en knelpunten uit de eigen praktijk en werksituatie. Dit meedenken houdt een reflecterende methode in en een probleem oplossende methode. Bij intervisie gaat het niet louter om het aandragen van oplossingen, maar ook om het stimuleren van eigen analytisch en probleemoplossend vermogen over het aangebrachte probleem en hoe hierbij te handelen.
Supervisie geeft inzicht in het eigen functioneren, de eigen werkstijl op het werk, de klinische praktijk. Het is een vorm van leren waarbij door een supervisor wordt ingegaan op vragen die iemand heeft over zijn werk. De bedoeling is om zo iemand in staat te stellen haar of zijn mogelijkheden en kwaliteiten zo optimaal mogelijk in te zetten.
De organisatie, werkwijze, procedure en verloop van het intercollegiaal overleg dragen bij het vlot verloop van intervisie en supervisie en het inhoudelijk nut ervan.